حتي‌الامكان بايد ميلگردهاي مصرفي به صورت يكپارچه باشند. تمام اتصالات ميلگردها بايد در نقشه‌هاي اجرايي منعكس گردد و تعداد اتصالات به حداقل ممكن كاهش يابد. در صورتي كه وجود اتصال اجتناب‌ناپذير باشد، اين اتصالات بايد در مقاطعي قرار داده شوند كه تنش وارده بر عضو يا قطعه بتني حداكثر نباشد و از تمركز تمامي وصله‌ها در يك مقطع نيز خودداري شود. وصله كردن ميلگردها بايد به روشهاي پوششي، اتكايي، جوشي، مكانيكي و بالاخره وصله‌هاي مركب مطابق آيين‌نامه بتن ايران و زير نظر دستگاه نظارت انجام شود. طول وصله براي آرماتور صاف، دو برابر طول وصله مشابه در آرماتورهاي آجدار مي‌باشد. در صورتي كه محل وصله‌ها در نقشه‌هاي اجرايي و دستورالعملهاي بعدي دستگاه نظارت منعكس نباشد، رعايت نكات زير الزامي است.
الف: در قطعات تحت خمش و خمش توأم با فشار، نبايد بيش از نصف ميلگردها در يك مقطع وصله شوند.
ب: در صورت وجود كشش يا كشش ناشي از خمش، حداكثر 1/3 ميلگردها در يك مقطع را مي‌توان به وسيله پوشش وصله نمود.
پ: وصله كردن ميلگردهاي تحتاني قطعات خمشي در وسط دهانه يا نزديك به آن و يا ميلگردهاي بالايي قطعه خمشي روي تكيه‌گاه يا نزديك آن، مجاز نيست.
ت: به طور كلي هر وصله بايد 40 برابر قطر ميلگرد، با وصله مجاور فاصله داشته و در يك مقطع قرار نگيرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفا در مور سايت نظر بدهيد تا در بهبود سايت شريك باشيد